á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Zaprzyjaźnia się z Jeremiaszem, (...) nowym kolegą, który ze względu na chorobę musi powtarzać klasę. Chłopiec jako jedyny rozumie Andzię, nie unika rozmów na bolesne tematy. Zbliża ich to, że jemu też jest ciężko, ale wszystkie uciążliwości związane z chorobą znosi bardzo dzielnie. Andzia zdradza Jeremiaszowi pewną tajemnicę. Przed śmiercią tata zapewnił ją, że wróci, że jeszcze się spotkają. Ta obietnica pozwala dziewczynce znieść rozłąkę. Kiedy przychodzi wiosna, w okolicy pojawia się kowalik, ukochany ptak Andzi i jej taty. To dla dziewczynki znak, że tatuś jest przy niej. Z upływem czasu życie Andzi i jej mamy nabiera kolorów...
Moim zdaniem to książka kojące serce, w delikatny sposób pokazująca cały proces żałoby, jej poszczególne etapy i zwycięską próbę pokonania rozpaczy. Choć nasycona bólem i rozpaczą, niesie nadzieję, że świat, nawet po stracie ukochanej osoby, zawsze można odbudować. Ale to już jest inny świat. Dopełnieniem tej jesiennej w duchu książki są ilustracje Emilii Dziubak, które doskonale współgrają z treścią utworu. Nie bójmy się rozmawiać z dziećmi na trudne i bolesne tematy, bo one są częścią naszej ziemskiej egzystencji.
...-Czyli wszystkie wspomnienia są potrzebne? Nawet te, które bolą? - Andzia spojrzała mamie w oczy. Miały więcej światła i więcej kolorów niż przez całe ostatnie pół roku.
- Te są najważniejsze, bo po nich zostaje się takim małym bohaterem, który sobie poradził z kłopotami.
Barbara Kosmowska w swej nieco smutnej opowieści próbuje przybliżyć dzieciom temat dotyczący żałoby, po stracie kogoś bliskiego. Zawsze, bez względu na okoliczności są to dla każdego niezwykle trudne chwile. Ale mimo wszystko trzeba iść dalej przez życie i autorka właśnie stara się objaśnić najmłodszym, jak tego dokonać w swoich sercach.